concerts: A1 A2 / B1 B2 B3 / C1 C2 C3 / D1 D2 D3 / E1 E2
Concert A2
Anna Vassiliadis Covid-19 (paranoia) & a Piano (2020) 11.21
Konstantinos Karathanasis On a Cup of Tea (2015) 2.05
Marios Moras Genus Homo / Desperate Man (2023) 12.41
Penelope Bekiari Synopsis (2022) 11.33
Georgia Spiropoulos BRUT (2013) 12.48
Covid-19 (paranoia) & a Piano (2020)
Anna Vassiliadis
fixed media: 2 channels
duration: 11.21
Covid-19 (paranoia) & a Piano contains sound samples taken during the first weeks of the pandemic. It has a fairly lean structure and can be seen as more of a “historical document” from the dark days of Covid-19.
Marina Anna Vasiliadis was born in Edmonton, Canada in 1984, but grew up in Crete. Her relationship with music began at the age of seven, where she began learning piano and theory. Later, he studied at the Department of Music Technology and Acoustics in the city of Rethymnon, while, a few years later, he completed the Department’s Master’s Program. of Music Studies of the Ionian University, “Sound Arts and Technologies”, majoring in Electroacoustic Composition. Today, he is an assistant doctor in the same department, supervised by Mr. Andreas Mniestris and subject “Microcosm Soundscapes”.
On a Cup of Tea (2015)
Konstantinos Karathanasis
fixed media: 2 channels
duration: 2.05
The main inspiration and point of departure of this miniature is tea, which plays an important role in Japanese and British cultures. The form of this piece has been influenced by the three-versed structure of Haiku poems. In addition, the piece features two contrasting pictures/states of mind/moods, as haikus usually do, by moving between soundscape reality and acousmatic abstraction. All the sounds in the acousmatic section derive from porcelain cups and saucers processed in various degrees. Lastly, I would like to thank my good friend, Robin Noad, for lending me his beautiful voice.
Konstantinos Karathanasis as an electroacoustic composer draws inspiration from modern poetry, artistic cinema, abstract painting, mysticism, Greek mythology, and the writings of Carl Jung and Joseph Campbell. His compositions have been performed at numerous festivals and received awards in international competitions, including Musica Nova, SIME, SEAMUS/ASCAP, Música Viva and Bourges. Recordings of his music are released by SEAMUS, ICMA, Musica Nova, Innova, Equilibrium and HELMCA. Konstantinos holds a Ph.D. in Music Composition from the University at Buffalo. A Stavros Niarchos Foundation Fellow for Spring 2020, he is Professor of Composition & Music Technology at the University of Oklahoma. More info at: http://karathanasis.org
Genus Homo / Desperate Man (2023)
Marios Moras
fixed media: 2 channels
duration: 12.41
Genus Homo / Desperate Man is an electroacoustic composition inspired of Cornelius Castoriadis speech in the University of Lausanne (11.5.1989), that were published as a text under the title “Anthropology, Philosophy, Politics” (Actes Des Colloques Du Groupe D’ Etudes Pratiques Sociales et Theories”, University of Lausanne, 1990). For the composition, were used field recordings from various locations in Crete, Kalabaka and Gaudos island.
Marios Moras was born in Larissa in 1981. He is a founding member of the music label “Moremars”, active since 2006. He studied Music Technology and Acoustics in the University of Rethymno (2018). His work has been published on: Deconstructive Music compilation (moremars, 2007)
Synopsis (2022)
Penelope Bekiari
fixed media: 8 channels
duration: 11.33
This composition embraces a day in Athens, tracing the journey from the vibrant morning energy to the calm of the night. The choice of the violin reflects its importance in Greek rhythmology and folk music, bridging the past with the present. The piece draws inspiration from ancient Greek traditional rhythms and modern music. It includes an acoustic version of a live performance with a system of biosensors, breathing and galvanic conduction within the environment of MaxMSP. Violinist Ryan Woods improvises on the ancient musical text “Epitaph of the Seychelles,” creating phrases that are used as the basis for the structure of the work. Then wearing the sensors, I recorded my bio-data, which guides the composition.
Penelope Bekiari was born and raised in the center of Athens. Later, she pursued her studies in the Department of Theater Studies at the School of Philosophy of the University of Athens, and continued her postgraduate studies in electroacoustic music in Greece and the United Kingdom. She has participated in various festivals and conferences: such as the Mantis Electroacoustic Festival (UK), Hellenic Association of Composers of Electroacoustic Music (ESSIM, Greece), The John Rylands Library (UK), EASTN-DC (UK), Ultima Festival (Norway), Duncan Research Centre (Greece), MA/IN FESTIVAL at Goethe Institut Rome, selected work category [A], Manchester Centre for AI– Revisiting Andromeda of Euripides with biofeedback.
BRUT (2013)
Georgia Spiropoulos
fixed media: 1 channel
duration: 12.48
Brut was composed for a doll by Michel Nedjar and for the installation “Danse Macabre II” by Allen S. Weiss. My idea was to approach the horror of the Holocaust through the blues (Billie Holiday’s “Strange Fruit”, Odetta) and through the aural traditions alternating singing and mourning. The contrast of these two modes of musical expression seemed to me appropriate to approach “something… that nobody can get rid of…” (H. Arendt). The title of the piece refers both to Nedjar’s “art brut” origins and to what I call “poor electronics”: a music using Lo-Fi sounds, without effects, which may be listen in any audio device. The material comes from recordings, “broken” loudspeakers, vinyl, e-bowed guitar. “Brut” has been premiered at the “In Transit Festival of Performing Arts” 2009 in Berlin.
Georgia Spiropoulos is a composer, multimedia artist and director. Her work includes acoustic, electronic and mixed compositions, multimedia spectacles and installations. She studied in Paris composition & electroacoustic music with Philippe Leroux, form analysis with Michael Lévinas, computer music at IRCAM and holds a M.A in “Language & Arts” from the EHESS. She won the “Villa Médicis Hors les Murs” prize for New York and was made a Knight of the Order of Arts and Letters. She taught music composition at McGill University as a Distinguished Visiting Chair. Her works have been performed at the Centre Pompidou, Cité de la Musique, IRCAM, Symphony Space, Yerba Buena Center, Harvard University Dept. of Music, Radial System V Berlin, Gasteig München, Onassis Stegi.
συναυλίες: A1 A2 / B1 B2 B3 / C1 C2 C3 / D1 D2 D3 / E1 E2
Συναυλία Α2
Άννα Βασιλειάδη Covid-19 (paranoia) & a Piano (2020) 11.21
Κωνσταντίνος Καραθανάσης On a Cup of Tea (2015) 2.05
Μάριος Μόρας Genus Homo / Desperate Man (2023) 12.41
Πηνελόπη Μπεκιάρη Synopsis (2022) 11.33
Γεωργία Σπυροπούλου BRUT (2013) 12.48
Covid-19 (paranoia) & a Piano (2020)
Άννα Βασιλειάδη
σταθερό μέσο: 2 κανάλια
διάρκεια: 11.21
To Covid-19 (paranoia) & a Piano είναι χτισμένο από ελαχίστως επεξεργασμένα αποσπάσματα επικαιρότητας κατά τις πρώτες εβδομάδες της πανδημίας. Έχει αρκετά λιτή δομή και μπορεί να θεωρηθεί περισστερο ως “ιστορικό ντοκουμέντο” από τις σκοτεινές μέρες της νόσου, του πανικού και του εγκλεισμού σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η Μαρίνα Άννα Βασιλειάδη γεννήθηκε στο Έντμοντον του Καναδά το 1984, αλλά μεγάλωσε στην Κρήτη. Η σχέση της με τη μουσική ξεκίνησε στα επτά της χρόνια, όπου ξεκίνησε εκμάθηση πιάνου και θεωρητικών. Αργότερα, σπούδασε στο Τμήμα Μουσικής Τεχνολογίας και Ακουστικής στην πόλη του Ρεθύμνου, ενώ, λίγα χρόνια μετά ολοκλήρωσε το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Τμ. Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, “Τέχνες και Τεχνολογίες του Ήχου”, με κατεύθυνση την Ηλεκτροακουστική Σύνθεση. Σήμερα, είναι υπ. διδάκτορας του ιδίου τμήματος, με επιβλέποντα καθηγητή τον κ. Ανδρέα Μνιέστρη και θέμα “Ηχοτοπία Μικρόκοσμου”.
On a Cup of Tea (2015)
Κωνσταντίνος Καραθανάσης
σταθερό μέσο: 2 κανάλια
διάρκεια: 2.05
Το τσάι, ένα προϊόν με σημαντικό ρόλο στο Γιαπωνέζικο και Βρετανικό πολιτισμό, αποτέλεσε την έμπνευση και σημείο εκκίνησης για αυτή τη μινιατούρα. Η φόρμα της καθορίστηκε από τα αντίστοιχα τρίστιχα ποιήματα-μινιατούρες Χαϊκού. Το κομμάτι αυτό εκθέτει δύο αντίθετες εικόνες/τρόπους αντίληψης/διαθέσεων, κατ’ αντιστοιχία με τα Χαϊκού, κινούμενες μεταξύ ηχοτοπίου και ακουσματικής αφαίρεσης. Όλοι οι ήχοι του ακουσματικού τομέα προέρχονται από πορσελάνινα φλιτζάνια και πιατάκια, επεξεργασμένοι σε διάφορους βαθμούς. Το κομμάτι αυτό γράφτηκε το 2015 για την συλλογή μινιατουρών με τίτλο «Ηχητικά Χαϊκού» του Συλλόγου Ηλεκτροακουστικής Μουσικής της Αμερικής SEAMUS. Ευχαριστώ τον φίλο μου Robin Noad για την ηχογράφηση της φωνής του.
Ως συνθέτης, ο Κωνσταντίνος Καραθανάσης εμπνέεται από την ποίηση, κινηματογράφο, αφηρημένη ζωγραφική, Ελληνική μυθολογία, μυστικισμό και ψυχολογία. Τα έργα του έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή φεστιβάλ, διακριθεί σε διαγωνισμούς όπως αυτοί της Bourges, Musica Nova, SEAMUS/ASCAP, SIME και Música Viva, ενώ κυκλοφορούν από τις εκδόσεις SEAMUS, ICMA, Musica Nova, Innova, Ιoνίου Πανεπιστημίου και ΕΣΣΗΜ. Είναι διδάκτωρ σύνθεσης στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης στο Buffalo και απόφοιτος του Ιονίου Πανεπιστημίου. Το 2020 ήταν υπότροφος του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος για το πρόγραμμα Ελλήνων Διασποράς. Είναι καθηγητής σύνθεσης και μουσικής τεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα, διευθύνοντας το στούντιο ηλεκτροακουστικής μουσικής. Περισσότερες πληροφορίες: http://karathanasis.org.
Genus Homo / Desperate Man (2023)
Μάριος Μόρας
σταθερό μέσο: 2 κανάλια
διάρκεια: 12.41
Το Genus Homo / Desperate Man είναι μια ηλεκτροακουστική σύνθεση εμπνευσμένη από την ομιλία του Κορνήλιου Καστοριάδη στο Πανεπιστήμιο της Λωζάννης (11.5.1989), που κυκλοφόρησε ως κείμενο με τον τίτλο “Anthropology, Philosophy, Politics” (Actes Des Colloques du Groupe D’ etudes pratiques sociales et theories», Univercity of Lozani, 1990). Για τη σύνθεση χρησιμοποιήθηκαν επιτόπιες ηχογραφήσεις από διάφορες τοποθεσίες στην Κρήτη, την Καλαμπάκα και το νησί Γαύδος.
Ο Μάριος Μορας γεννήθηκε στη Λάρισα το 1981. Είναι ιδρυτικό μέλος του μουσικού label “Moremars”, ενεργό από το 2006. Σπούδασε Μουσική Τεχνολογία και Ακουστική στο Ρέθυμνο (2018). Μουσική του έχει εκδοθεί στην συλλογή Deconstructive Music compilation (moremars, 2007).
Synopsis (2022)
Πηνελόπη Μπεκιάρη
σταθερό μέσο: 8 κανάλια
διάρκεια: 11.33
Αυτή η σύνθεση αγκαλιάζει μια μέρα στην Αθήνα, ανιχνεύοντας το ταξίδι από τη ζωντανή πρωινή ενέργεια ως την ηρεμία της νύχτας. Η επιλογή του βιολιού αντανακλά τη σημασία του στην ελληνική ρυθμολογία και λαϊκή μουσική, γεφυρώντας το παρελθόν με το παρόν. Το κομμάτι αντλεί έμπνευση από αρχαίους ελληνικούς παραδοσιακούς ρυθμούς και τη σύγχρονη μουσική. Περιλαμβάνει μια ακουσματική εκδοχή μιας ζωντανής εκτέλεσης με ένα σύστημα βιοαισθητήρων, αναπνοής και γαλβανικής αγωγιμότητας μέσα στο περιβάλλον του MaxMSP. Ο βιολονίστας Ryan Woods αυτοσχεδιάζει πάνω στο αρχαίο μουσικό κείμενο “Επιτάφιος του Σεικίλου,” δημιουργώντας φράσεις που χρησιμοποιούνται ως βάση για τη δομή του έργου. Στη συνέχεια φορώντας τους αισθητήρες, κατέγραψα τα βιο-δεδομένα μου, τα οποία καθοδηγούν τη σύνθεση.
Πηνελόπη Μπεκιάρη. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο κέντρο της Αθήνας. Σπούδασε στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε σε μεταπτυχιακό επίπεδο να σπουδάζει ηλεκτροακουστική μουσική στην Ελλάδα και την Αγγλία. Συμμετείχε σε διάφορα φεστιβάλ και συνέδρια, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό όπως : Mantis Electroacoustic Festival (UK), Hellenic Association of Composers of Electroacoustic Music (ESSIM, Greece), The John Rylands Library (UK) EASTN-DC (UK), Ultima Festival (Norway), Duncan Research Centre (Greece), MA/IN FESTIVAL in Goethe Institut Rome, selected work category [A], Data science and artificial intelligence to explore the latest advances οf human data sοnification and live electronics. Spotlight talk – Revisiting Andromeda of Euripides with biofeedback.
BRUT (2013)
Γεωργία Σπυροπούλου
σταθερό μέσο: 1 κανάλι
διάρκεια: 12.48
Το Brut γράφτηκε για μια κούκλα του Michel Nedjar και την εγκατάσταση “Danse Macabre II” του Allen S. Weiss. Βασική ιδέα ήταν η προσέγγιση του Ολοκαυτώματος μέσω των blues (Billie Holiday “Strange Fruit”, Odetta) και της προφορικής παράδοσης: εναλλαγή τραγουδιού-θρήνου. Η αντίθεση αυτών των δύο τρόπων μουσικής έκφρασης μου φάνηκε κατάλληλη για να προσεγγίσω “κάτι… από το οποίο κανείς δεν θα μπορέσει να απαλλαγεί…” (H. Arendt). Ο τίτλος παραπέμπει τόσο στις “art brut” καταβολές του Nedjar όσο και σε αυτό που ονομάζω “poor electronics”: μια μουσική που χρησιμοποιεί Lo-Fi ήχους, χωρίς εφφέ, που μπορεί να ακουστεί σε οποιαδήποτε συσκευή ήχου. Το υλικό προέρχεται από ηχογραφήσεις, χαλασμένα ηχεία, βινύλιο, κιθάρα. Η πρεμιέρα έγινε στο In Transit Festival of Performing Arts 2009, Βερολίνο.
Η Γεωργία Σπυροπούλου είναι συνθέτις, καλλιτέχνης πολυμέσων και σκηνοθέτης. Το έργο της περιλαμβάνει ακουστικές, ηλεκτρονικές και μικτές συνθέσεις, πολυμεσικά θεάματα και εγκαταστάσεις. Σπούδασε στο Παρίσι σύνθεση και ηλεκτροακουστική μουσική με τον Philippe Leroux, ανάλυση φόρμας με τον Michael Lévinas, μουσική υπολογιστών στο IRCAM και είναι κάτοχος M.A “Language & Arts” από την EHESS. Κέρδισε το βραβείο “Villa Médicis Hors les Murs” για τη Νέα Υόρκη και έγινε Ιππότης του Τάγματος Τεχνών και Γραμμάτων. Δίδαξε μουσική σύνθεση στο Πανεπιστήμιο McGill ως διακεκριμένη επισκέπτης καθηγήτρια. Έργα της έχουν παρουσιαστεί στο Centre Pompidou, Cité de la Musique, IRCAM, Symphony Space, Yerba Buena Center, Harvard University Dept. of Music, Radial System V Berlin, Gasteig München, Onassis Stegi.
International Confederation of Electroacoustic Music
Διεθνής Συνομοσπονδία Ηλεκτροακουστικής Μουσικής
Hellenic Electroacoustic Music Composers Association
Eλληνικός Σύνδεσμος Συνθετών Hλεκτροακουστικής Mουσικής
Department of Music Technology & Acoustics (HMU)
Τμήμα Μουσικής Τεχνολογίας & Ακουστικής (ΕΛΜΕΠΑ)
CIME/ICEM 2023 – Electroacoustic Music Days 2023